Στον αριθμό 52 της οδού Πειραιώς, στην περιοχή του Πειραιά βρίσκεται το «Σχολείον» της Ειρήνης Παππά. Κλειστό για πολλά χρόνια, λειτούργησε με παραστάσεις του Φεστιβάλ Αθηνών για να ξανακλείσει και να περάσει από το 2014 στα χέρια του Εθνικού Θεάτρου. Είναι το μέρος στο οποίο όπως ανακοίνωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Στάθης Λιβαθινός, μεταφέρεται μέσα στο επόμενο εικοσαήμερο η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Ο χώρος, θα επαναλειτουργήσει πλήρως ανακαινισμένος και η μετεγκατάσταση έγινε εφικτή με τη δωρεά του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση. Με αυτό τον τρόπο και σε αυτές τις μοναδικές εγκαταστάσεις θα μπορέσουν να συγκροτηθούν τα εργαλεία του μελλοντικού επαγγελματία του θεάτρου με τους όρους της σύγχρονης διεθνούς πρακτικής και την καλλιέργεια της προσωπικότητάς του ως καλλιτέχνη και πνευματικού ανθρώπου, ενώ σημαντική είναι για τη σχολή η ανάληψη ενός πρωτοπόρου ρόλου που θα της επιτρέψει να λειτουργήσει ως σημείο αναφοράς στο τοπίο των πρακτικών θεατρικών σπουδών στην Ελλάδα. Η μετεγκατάσταση της Δραματικής Σχολής στο Σχολείο της Αθήνας – Ειρήνη Παπά, η θα συμβάλει στην αναβάθμιση των σπουδών, καθώς οι σπουδαστές θα έχουν τη δυνατότητα να εκπαιδεύονται σε χώρους κατάλληλους για τη διεξαγωγή των εκάστοτε εξειδικευμένων μαθημάτων.
Πριν ακόμα η Πειραιώς σχεδιαστεί σαν άξονας πολιτισμού, (ένα σχέδιο της δεκαετίας του 80 που δεν μπόρεσε ποτέ να ολοκληρωθεί), η Ειρήνη Παππά, έψαχνε στην υποβαθμισμένη λεωφόρο ένα μέρος για να ιδρύσει αυτό που ονειρευόταν, ένα σχολείο θεάτρου. Το βρήκε, σε ένα κλειστό συγκρότημα κτιρίων, το οποίο είχε χτιστεί σαν νοσοκομείο στις πρώτες δεκαετίες του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Έκανε σκοπό της ζωής της να αναπλάσει τα κτίρια, αποκαλύπτοντας και την κτιριακή τους αξία. Ο αρχιτέκτονας Μάνος Περάκης έχει μιλήσει για την κατάσταση στην οποία βρήκαν το κτίριο: «Όταν το πήρε η κ. Παπά το συγκρότημα ήταν ένα απερίγραπτο αχούρι, υπήρχαν εκεί μέσα πεταμένα χιλιάδες ντοσιέ του υπουργείου Οικονομικών, χαρτούρα κι από την εποχή της Κατοχής ακόμα! Με φώναξε η Ειρήνη Παπά και μου ανέθεσε τις μελέτες της ανάπλασης, τις οποίες πλήρωσε όλες από την τσέπη της.»
Η αναστήλωση του σχολείου ξεκίνησε και προχωρούσε αργά για το υποδειγματικής αρχιτεκτονικής συγκρότημα που γνώρισε στη διάρκεια της ιστορίας του πολλές χρήσεις –από εργοστάσιο κινίνου ως εργοστάσιο της Σάνιτας- για να περιέλθει τελικά στην κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου. Έτσι, η ΚΕΔ, όταν ενδιαφέρθηκε η Ειρήνη Παππά της το παραχώρησε επί ενοικίω έως το 2027. Ο χώρος των 7,5 στρεμμάτων περικλείεται από την οδό Πειραιώς, την κάθετη στην Πειραιώς οδό Βενιζέλου (προς τη μεριά της ΙΟΝ), τις γραμμές του ΗΣΑΠ, πίσω, και τον Κηφισό από την άλλη κάθετη πλευρά, με κάποια «χωράφια» ανάμεσα, ως τις γραμμές του ΗΣΑΠ και ως τον Κηφισό.
Μπαίνοντας από την Πειραιώς, αριστερά βρίσκεται το κτίριο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε αμφιθέατρο 500 θέσεων, σκαμμένο όλο στο δάπεδο του κτιρίου και φτιαγμένο όλο από μαύρη πέτρα που διάλεξε η Ειρήνη Παπά και έφερε από τη Ρόδο. Δίπλα τους επάλληλες αίθουσες, ενώ στην καρδιά του συγκροτήματος βρίσκεται ένα νεοκλασικό, με υπερυψωμένο πύργο στη μέση και δύο μεγάλες πτέρυγες εκατέρωθεν. Η μεγάλη αυλή υπάρχουν μια τεράστια ελιά, κυπαρίσσια, πεύκα, φοίνικες, ενώ οι μανόλιες στέκουν επιβλητικά. Τις μανόλιες τις έφερε η Ειρήνη Παππά από την Ιταλία.
Αφού χρησιμοποιήθηκε κάποια καλοκαίρια από το Φεστιβάλ Αθηνών, το Σχολείον έμεινε πάλι κλειστό. Πέρασε από το 2014 στα χέρια του Εθνικού και ο σημερινός διευθυντής Στάθης Λιβαθινός ζήτησε την βοήθεια του Κοινωφελούς ιδρύματος Ιωάννης Λάτσης προκειμένου να επιλύσει ένα από τα βασικότερα προβλήματα του Εθνικού Θεάτρου αυτό της στέγασης της Δραματικής Σχολής, η οποία μέχρι σήμερα βρίσκεται στην οδό Πειραιώς.
Καθώς η Δραματική Σχολή βρίσκεται σε διαδικασία ολοκλήρωσης μιας σύγχρονης εκπαιδευτικής δομής με συγκεκριμένη φιλοσοφία και σαφή μεθοδολογική προσέγγιση, ήταν αναγκαία η μεταφορά της σε ένα περιβάλλον το οποίο θα μπορεί να καλύπτει τις νέες εκπαιδευτικές ανάγκες που προκύπτουν και διασφαλίζει ένα επίπεδο σπουδών ανώτερο όπως αξίζει στην πρώτη Δραματική Σχολή της χώρας.
Η Μαριάννα Λάτση και το Ίδρυμα Ιωάννης Λάτσης, στη μνήμη του Νίκου Κούρκουλου, ανέλαβαν το έργο που θα διαμορφώσει το επίπεδο των θεατρικών σπουδών στη χώρα μας. Την πλήρη ανακαίνιση του «Σχολείου». Αυτό με απλά λόγια σημαίνει πως οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Εθνικού θα βρίσκονται σε έναν χώρο υποδειγματικό, ο οποίος καλύπτει κάθε ανάγκη ενός σύγχρονου σπουδαστή χάρη στην υποδομή του. Πρόκειται για ένα χώρο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πρότυπος και είναι ο πρώτος τέτοιος στην Ελλάδα.