Κλάρα Ζαχαράκη-Γεωργίου
Μεγαλώσαμε όπως τα αγριόχορτα
εκδ. Εντός
Η καλλιτέχνις και σκηνογράφος Κλάρα Ζαχαράκη-Γεωργίου ήταν από τα παιδιά που μεγάλωσαν μέσα στη φωτιά και στους κινδύνους των δεκαετιών ’40 και ’50.
Η Κατοχή, η Εθνική Αντίσταση, ο Εμφύλιος και οι μετέπειτα διώξεις περνούν στις σελίδες του βιβλίου μέσα από τα μάτια και τις διηγήσεις αυτών των παιδιών, ως επί το πλείστον της οικογένειάς της. Με αφήγηση λιτή και κοφτερή, σχεδόν δημοσιογραφική, η Κλάρα Ζαχαράκη παίρνει τη σκυτάλη από άλλες γυναίκες συγγραφείς όπως η Ζωρζ Σαρή και η Αλκη Ζέη, για να περιγράψει μια εποχή απίστευτης σκληρότητας και συνάμα τους ηρωικούς ανθρώπους της, τους αγωνιστές της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης
«Μεγαλώσαμε όπως τα αγριόχορτα»
«Η καλή τύχη του πατέρα μου όμως δεν κράτησε πολύ. Ποιος ξέρει τι έλεγαν οι σπιούνοι και τι στην ουσία έψαχναν οι δεξιοί κι οι Εγγλέζοι.
Ένα παγωμένο πρωινό, ένα στρατιωτικό αυτοκίνητο σταμάτησε στην πόρτα μας. Άγγλοι πηδούσαν με βιάση και φωνές. Τα όπλα προτεταμένα.
– Όλοι στον τοίχο.
Είμαστε ακόμη στα κρεβάτια. Ο πατέρας μου βγήκε με τη φανέλα. Ξεροβόρι μας θέριζε. Στάθηκε πρώτος ο πατέρας και ύστερα, η μαυροφορεμένη οικογένεια στη σειρά.»
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Με τα μάτια ενός παιδιού, ταξιδεύουμε στα πέτρινα, αλλά και ηρωικά χρόνια της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, του Εμφυλίου, της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Με «ξεναγό» μια αφήγηση ματωμένη, ανεπιτήδευτα φορτισμένη, υποβλητική, αληθινά συγκλονιστική. Αλλά και τις απαράμιλλης αυθεντικότητας μαρτυρίες μαχητριών και μαχητών. Μαρτυρίες που μοιάζουν άλλες φορές με υπόκωφες κραυγές κι άλλες με εσωτερικούς διαλόγους-εξομολογήσεις.
Ο λόγος δωρικός, κοφτός, οι λέξεις αληθινές λεπίδες που κόβουν τη μνήμη και τη σκέψη. Τα πρόσωπα ηρωικά και τραγικά συνάμα: Άνθρωποι, ταγμένοι στον αγώνα για λευτεριά, κοινωνική δικαιοσύνη, ειρήνη. Φιγούρες ζυμωμένες με ανείπωτα βάσανα και πόνο, αλλά ντυμένες με αδάμαστη θέληση. Γυναίκες, άντρες, παιδιά που δεν είχαν ποτέ διλήμματα, που πήραν τόσο φυσικά την απόφαση να πορευτούν το δικό τους δρόμο μαρτυρίου, σαν να ξεκινούσαν για έναν πρωινό περίπατο.