Συνέντευξη στην Κατερίνα Παπαγεωργίου…
Ο γνωστός πειραιώτης ηθοποιός Σταύρος Καραγιάννης, διευθυντής της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής του “Πειραικού Συνδέσμου,” στον Πειραιά, φιλοξενήθηκε στο στούντιο του Καναλιού Ενα στην εκπομπή “Τριαντάφυλλα με μέλι” σ΄ένα διάλλειμα από τις εντατικές πρόβες του μιούζικαλ “Ποια Ελένη” που θα ανεβάσουν απόψε οι σπουδαστές του στο Βεάκειο σε δική του επιμέλεια και διδασκαλία. Πρόκειται για την γνωστή κωμωδία των Ρέππα – Παπαθανασίου σε μουσική Αφροδίτης Μάνου και χορογραφίες Φωκά Ευαγγελινού.
Ανετος, απλός και εγκάρδιος, ο γνωστός ηθοποιός, μίλησε τόσο για την πορεία του στον καλλιτεχνικό χώρο όσο και για την εξαιρετική του σχέση με τους “μαθητές” του στην δραματική σχολή.
Οπως τόνισε, η ιδιότητα του εκπαιδευτή τον γεμίζει ανασφάλεια, καθώς μέσα από αυτήν την σημαντική θέση, αισθάνεται πως δεκαπλασιάζονται οι ευθύνες του.
Παράλληλα, όμως, υπογράμμισε, πως είναι τύχη και χαρά για εκείνον η συνεργασία του με νεα παιδιά γεμάτα αγάπη και όνειρα για το θέατρο, συναισθήματα που και ο ίδιος είχε στο ξεκίνημα του κι εξακολουθεί να έχει, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα στα χρόνια που μεσολάβησαν.
Αξίζει να σημειώσουμε, πως και ο Σταύρος Καραγιάννης, είχε ξεκινήσει την καριέρα του παίζοντας στο “Ποια Ελένη” που είχε ανέβει το 2004 με τεράστια επιτυχία στο θέατρο ΡΕΧ στην Πανεπιστημίου.
Από τότε” υπογραμμίζει “έχω συνεργαστεί αρκετές φορές με τον Μιχάλη Ρέππα και τον Θανάση Παπαθανασίου, έχω πάρει μέρος σε δουλειές τους, ενώ παράλληλα ήμουν βοηθός σε αρκετές παραστάσεις τους.
Από το “Κάτω Παρτάλι” στους “Συμμαθητές”
Ο κόσμος που προτιμά να διασκεδάζει βλέποντας τηλεόραση, έχει ξεχωρίσει τον Σταύρο σε σήριαλ που έχουν αγαπηθεί και πολυσυζητηθεί. Ανάμεσα τους, οι τηλεοπτικές σειρές: Η ζωή της άλλης, Κάρμα, Εχω ένα μυστικό, Οι συμμαθητές, (όπου θα τον δούμε και στα νεα επεισόδια), και βέβαια το “Κάτω Παρτάλι”, από τις πιο αναγνώρισιμες δουλειές του.Δυστυχώς, σύμφωνα με τον Σταύρο, η πορεία αυτής της εμπνευσμένης διασκεδαστικής σειράς που για οικονομικούς λόγους έμεινε ξαφνικά στη μέση, δεν υπάρχει περίπτωση να συνεχιστεί.
Η ταινία που σημάδεψε τη ζωή μου
Γεννημένος στον Πειραιά, που λατρεύει, ο Σταύρος έχει τις καλύτερες αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια.
“Θυμάμαι πως έπαιζα μπάλα στους δρόμους έξω από το σπίτι με τους φίλους μου, δεκαετία του εξήντα όπου μπορούσες να συναντήσεις γείτονες να κάθονται το σούρουπο και να ξεκουράζονται ανέμελοι έξω από το σπίτι. Από εκείνη την εποχή που ήμουν παιδί είχα και την ιδέα να γίνω όταν μεγαλώσω ηθοποιός. Ολα ξεκίνησαν όταν στα οκτώ περίπου χρόνια μου, είδα στο σινεμά την αμερικάνικη συγκινητική ταινία “The Champ” του Φράνκο Τζεφιρέλι με τον Γιον Βόιτ.
Ηταν ένα έργο που κυριολεκτικά με μάγεψε σε σημείο που βγαίνοντας από την αίθουσα ήθελα κι εγω μια μέρα να γίνω σαν τον Ροκ Σρόντερ τον ηθοποιό που υποδυόταν τον οκτάχρονο γιο του ήρωα, ήθελα να είμαι στη θέση του. Ηταν ένα μυστικό που το κρατούσα μέσα μου, καθώς δεν υπήρχε κανένας στο οικογενειακό μου περιβάλλον που να ασχολείται με το θέατρο η τον κινηματογράφο. Ετσι μεγαλώνοντας έδωσα εξετάσεις στη δραματική σχολή κρυφά, από τη στιγμή που δεν τολμούσα να εκμυστηρευθώ όνειρα και προσδοκίες ούτε στον εαυτό μου. Η χαρά μου όταν πέρασα στην σχολή ήταν ανέλπιστη, δεν μπορούσα να πιστέψω σε μια τέτοια ευτυχία.
Σήμερα το να είμαι ηθοποιός εξακολουθεί να με μαγεύει, ίσως να είναι το μόνο που μας έχει απομείνει μέσα στην αγωνία μας για το αύριο και μ όλες τις δυσκολίες που καθημερινά αντιμετωπίζουμε, το να είμαστε δηλαδή ερωτευμένοι με την δουλειά που έχουμε επιλέξει να μας συντροφεύει στη ζωή μας.