Από την Κατερίνα Παπαγεωργίου…
Ο Ρομάν Πολάνσκι σκέπτεται να ζωντανέψει στην μεγάλη οθόνη την ζωή και τις σχέσεις του εκκεντρικού ταλαντούχου ζωγράφου που τον οδηγούσαν στην κόλαση!
Οι περισσότεροι σινεφίλ ελπίζουν να υλοποιήσει σύντομα ο γνωστός σκηνοθέτης Ρομάν Πολάνσκι ένα από τα όνειρα του, όπως να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη την ζωή του Φράνσις Μπέηκον, από τους σπουδαιότερους ζωγράφους του 20ου αιώνα, που όσο ζούσε διατηρούσε ένα συγκεκριμένο απροσπέλαστο προσωπείο σε κάθε έκθεση του. Για παράδειγμα, έβαζε στο πρόσωπο του ρούζ και τόνους μεικ απ, έβαφε με βερνίκια παπουτσιών σε καφέ αποχρώσεις τα μαλλιά του, και έτριβε όπως έλεγε τα δόντια του με απορυπαντικό Vim για να γυαλίζουν!
Δεν είναι τυχαίο που μια από τις βιογραφίες του έχει τίτλο: “Ανατομία ενός αινίγματος”. Ο ίδιος χαρακτήριζε τις δημιουργίες του αποτέλεσμα μιας μανιασμένης προσπάθειας ενός νευρωτικού και σχεδόν υστερικού ανθρώπου να παγιδεύσει μια εικόνα. “Ήθελα πάντα” έλεγε όσο ζούσε “αυτά που φτιάχνω, να είναι όσο το δυνατόν πιο άμεσα και ωμά. Φαίνεται όμως πως όταν κάτι είναι άμεσο ο κόσμος το εισπράττει σαν φρικιαστικό. Αν πεις σε κάποιον κάτι με πολύ άμεσο τρόπο, θίγεται μολονότι του περιγράφεις μια πραγματικότητα. Γιατί οι άνθρωποι έχουν μια τάση να θίγονται από τα γεγονότα, η αν θες, από αυτό που αποκαλούμε αλήθεια”.
Παιδικά χρόνια
Ο Φράνσις Μπέηκον, γεννήθηκε στο Δουβλίνο στις 28 Οκτωβρίου 1909. Το μόνιμο παράπονο του ήταν πως δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την βασική του εκπαίδευση καθώς έζησε μετά το ξέσπασμα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου αλλεπάλληλες μετακινήσεις μαζί με την οικογένεια του ανάμεσα σε Ιρλανδία και Αγγλία. Ο πατέρας του, με τον οποίο ο Μπέηκον ποτέ δεν τα πήγαινε καλά, ήταν απόστρατος αξιωματικός που είχε στραφεί στην εκπαίδευση αλόγων κούρσας και συνήθιζε να αναθέτει σε ιπποκόμους και σταβλίτες να τιμωρούν τον γιο του μετά από κάθε παράπτωμα του αγνοώντας επιδεικτικά το χρόνιο του άσθμα. Κάποια στιγμή έπιασε τον Μπέηκον στα 16 του να δοκιμάζει γυναικεία φουστάνια με έντονες ομοφυλοφιλικές τάσεις, οπότε τον έδιωξε από το σπίτι.
Εκείνος στην αρχή έμεινε με την γιαγιά του στο Λονδίνο στη συνέχεια με κάποιον άλλον συγγενή που ανέλαβε να τον συνετίσει αλλά ένα δίμηνο ταξίδι τους στο Βερολίνο τους βρήκε εραστές! Από εκεί και πέρα, ο Μπέηκον εγκαθίσταται στο Παρίσι όπου εντυπωσιάζεται το 1927 τόσο πολύ από μια έκθεση του Πικάσο ώστε αρχίζει κι αυτός να ασχολείται με την ζωγραφική. Εκείνη την εποχή για να ζήσει σχεδίαζε έπιπλα και διακοσμητικά δεν άργησε όμως να εμπλακεί στον κόσμο της απάτης και της πορνείας.
Πρώτο ξεκίνημα
Ο Μπέηκον συμμετείχε το 1933 σε ομαδική έκθεση για την Σταύρωση, ένα θέμα στο οποίο επανερχόταν σε όλη του τη ζωή. Η πρώτη του ατομική έγινε το 1935 αλλά δεν είχε επιτυχία ευτυχώς όμως τα πράγματα άλλαξαν το 1945, όταν παρουσίασε ένα τρίπτυχο με τίτλο: “Σπουδές για φιγούρες στο κάτω μέρος μιας Σταύρωσης”. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η πορεία του ήταν ανοδική.
Σχέση πάθους
Μετά από πάμπολλες σχέσεις που τον βύθιζαν σύμφωνα με τον ίδιο στην κόλαση, ο Μπέηκον καταλήγει να ζει στα 52 του σε ένα μικρό σπιτάκι στο Λονδίνο στο Κένσιγκτον. Ακολουθεί πυρετική δουλειά και μια έντονη οκτάχρονη σχέση με τον GeorgeDyerπου τον γνώρισε το 1963 όταν εκείνος είχε μπει στο στούντιο του για να τον ληστέψει. Λίγο πριν τα εγκαίνια μεγάλης έκθεσης του Μπέηκον στο Γκραν Παλαί στο Παρίσι, ο Ντάιερ βρίσκεται νεκρός από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών και αλκοόλ.
Παρόλα αυτά, ο Μπέηκον εμφανίστηκε στην έκθεση του σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Πέθανε από κρίση άσθματος το 1992 ταξιδεύοντας προς την Μαδρίτη. Αφησε πίσω του τουλάχιστον 600 πίνακες ανυπολόγιστης αξίας.