Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 8 Ιανουαρίου στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου ΦΙΛΟ-ΣΟΦΙΣΜΑΤΑ! του Ραφαήλ Πυλαρινού, από τις εκδόσεις PROSVASIS.
Στις σελίδες του βιβλίου ο Διευθυντής Ορχήστρας Ραφαήλ Πυλαρινός καταθέτει ένα απόσταγμα από σκέψεις κι εμπειρίες της ζωής του έτσι όπως αυτές τις διαμόρφωσε στο περιθώριο των διαβασμάτων και της πορείας του στην τέχνη.
H «Αλήθεια του καθενός είναι αυτό που κρύβει από τους άλλους»
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε 24 κεφάλαια και αναφέρεται στον Χρόνο, τη Φύση, τον Θεό, τον Άνθρωπο, την Αμαρτία, τον Νου, το Λάθος, την Πλάνη κ.α. Οι σύντομες και άκρως περιεκτικές «σοφιστείες» γύρω από ορισμούς και συναισθήματα που παραθέτει -χωρίς σαρκαστική διάθεση αλλά και χωρίς διάθεση νουθεσίας- δείχνουν στον αναγνώστη τον δρόμο για μία εσωτερική διαδρομή κατανόησης τόσο του εαυτού του όσο και των άλλων. Αν και ο ίδιος στα Φιλο-Σοφίσματα! διατείνεται ότι η «Αλήθεια του καθενός είναι αυτό που κρύβει από τους άλλους» ωστόσο την ίδια στιγμή ζητά από τους συνοδοιπόρους του να τον ακολουθήσουν στη δική του αλήθεια και μέσα από αυτή ν’ αντικρίσουν τη δική τους, άλλοτε με χιούμορ -οξύ μεν, αλλά χιούμορ- και άλλοτε με θλίψη που αρνείται να την παρακάμψει.
Tο βιβλίο προλόγισε ο Εκδότης -Διευθυντής της PROSVASIS Θάνος Αλαφογιάννης και στη συνέχεια μίλησαν οι: Σπύρος Α. Γεωργίου, Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας, Σίσσυ Παπαθανασίου, Ιστορικός Θεάτρου και Πολιτισμού και ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, Λογοτέχνης-Κριτικός. Τον συντονισμό της συζήτησης είχε ο μουσικός Νίκος Ξανθούλης, ο οποίος συνόδευσε τον Συγγραφέα με τη Λύρα του.
Ο Ραφαήλ Πυλαρινός
Ο Ραφαήλ Πυλαρινός (Αθήνα, 1962) είναι Διευθυντής Ορχήστρας και συνθέτης/ενορχηστρωτής. Άρχισε τις σπουδές του στο πιάνο και το τρομπόνι και συνέχισε με το τραγούδι και τα ανώτερα Θεωρητικά, αποκτώντας όλα τα σχετικά Πτυχία, καθώς και τα Διπλώματα Σύνθεσης, Μονωδίας και Τρομπονιού. Τελειοποίησε τις μουσικές του γνώσεις στην Ιταλία σπουδάζοντας Διεύθυνση Ορχήστρας στη Μουσική Ακαδημία της Santa Cecilia της Ρώμης και την Ακαδημία της Πεσκάρα, και ολοκλήρωσε τα μεταπτυχιακά του διευθύνοντας τη Συμφωνική Ορχήστρα της Santa Cecilia στα Master Class τελειοποίησης που οργανώνει η Ακαδημία.
Σπούδασε δίπλα στους Bruno Aprea, Danielle Gatti και Donato Renzetti. Από το 1990 αρχίζει την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως μαέστρος, διευθύνοντας ορχήστρες όπως η Συμφωνική Ορχήστρα της Santa Cecilia της Ρώμης, η Συμφωνική Ορχήστρα του Φεστιβάλ Ferentino της Ιταλίας, η «Orchestra Internazionale D’ Italia», η Orchestra Sinfonica Internazionale Giovanile «Fedele Fenaroli», η Camerata Strumentale dell’Universita di Salerno «Danilo Rossi», η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Brasov της Ρουμανίας, η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών [ΚΟΑ], η Εθνική Λυρική Σκηνή [ΕΛΣ], η Κρατική Ορχήστρα Κύπρου [ΚΟΚ], η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Πειραιά «Δ. Μητρόπουλος», όπου είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής από το 1998.
Έχει εμφανισθεί στο Auditorium της Ρώμης, στο Theatro di V.B. di Ascoli, στο Φεστιβάλ του «Lanciano», στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Παλλάς, στην Κύπρο, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, κ.ά.
Κριτικές για το βιβλίο
Κώστας Γεωργουσόπουλος, Λογοτέχνης και Κριτικός: «Ο Ραφαήλ Πυλαρινός συνεχίζει με επιτυχία, μια γενναία παράδοση αιώνων με σπουδαίες υπογραφές, την πυκνή αφοριστική διατύπωση, όπου αναδεικνύεται το ορθό ή το νόθο, το αληθές ή το ψευδές με τρόπο ευθύβολο καίριο και σαφή.»
Σπ. Α. Γεωργίου, Εκπαιδευτικός και Συγγραφέας «Ο Ραφαήλ Πυλαρινός προσεγγίζοντας, έντεχνα, με τη γραφίδα του τα ελάσσονα και τα μείζονα της ζωής προβαίνει σε μια αυθεντική ανθρωποκεντρική θεώρηση και με έναν τρόπο όπου ο ιδιωτικός στοχασμός γεφυρώνεται, ανεπιτήδευτα, με τον δημόσιο αναστοχασμό.»
Σίσσυ Παπαθανασίου, Ιστορικός Θεάτρου και Πολιτισμού «Τα Φιλο-σοφίσματα του Ραφαήλ Πυλαρινού ακολουθούν τη μακρά πορεία του νεοελληνικού αφοριστικού λόγου. Ο συγγραφέας ανατρεπτικός, ειρωνικός και φλεγματικός, γράφει αφορισμούς που σημαδεύονται έντονα από τα ίχνη μιας αγωνίας που είναι διαρκώς παρούσα και δεσπόζουσα. Ανακαλύπτει περάσματα μέσα από έννοιες και πραγματικότητες ζοφερές και δημιουργεί μικρά πολιτικά κείμενα που μας αφορούν, ιδιαίτερα σήμερα.»