Από την Κατερίνα Παπαγεωργίου…
“Την Γκλάντις που υποδύομαι φέτος στο θέατρο, την νιώθω δικό μου άνθρωπο, γιατί εκείνη κι εγώ μοιάζουμε πολύ” μου λέει από τις πρώτες κιόλας κουβέντες της, η γνωστή ηθοποιός Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, φιλοξενούμενη στην εκπομπή “Τριαντάφυλλα με μέλι” ( Τετάρτη 5-6μμ) τονίζοντας τα κοινά στοιχεία που έχει με την ηρωίδα που υποδύεται στην παράσταση “La Cocinera”( Η μαγείρισσα) του Eduardo Machado.
Πρόκειται για ένα έργο που μόλις ανέβηκε στο θέατρο “Αγγέλων Βήμα” και που για πρώτη φορά παρουσιάζεται στην Ελλάδα.
“Αλλους ρόλους” συνεχίζει η γνωστή ηθοποιός “πρέπει να τους δικαιολογήσω για να τους υποδυθώ, με την Γκλάντυς όμως, έχουμε πολλά κοινά στοιχεία. Εκείνη από την αρχή του έργου είναι μια κοπέλα έξω καρδιά, αισιόδοξη, πίστη, με ηθικό κώδικα, που τιμά τον λόγο της δίνοντας μεγάλο αγώνα για σαράντα ολόκληρα χρόνια, προκειμένου να μην τον προδώσει. Εννοείται πως είναι βαρύ το τίμημα που πληρώνει έχει όμως ήσυχη την συνείδηση της. Το ίδιο συνεπής στα πιστεύω μου και στον λόγο μου, είμαι κι εγώ.
Η παράσταση με πρωταγωνιστές την Αλεξάνδρα και τον Μπάμπη Χατζιδάκη σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου, ξεκινάει ταξιδεύοντας μας σε μια βραδιά παραμονής Πρωτοχρονιάς του 1959, όταν ο Φιντέλ Κάστρο προελαύνει στην Αβάνα.
Στο αρχοντικό της σινιόρας Αντρια, γίνεται πάρτι, η μαγείρισσα η Γκλάντυς στα φόρτε της, φτιάχνει γλυκά, χορεύει, είναι ερωτευμένη με τον άντρα της. Όλη αυτή η χαρά σκοτεινιάζει με την φυγή της σινιόρας και του συζύγου της, που καθώς είναι υποστηρικτές και φίλοι του δικτάτορα Μπατίστα εγκαταλείπουν την Κούβα καταφεύγοντας στις απέναντι ακτές της Φλώριντα.
Πριν όμως φύγει η Αντρια, για ένα μήνα όπως υπολογίζει, ορκίζει την νεαρή μαγείρισσα της, Γκλάντις, να διαφυλάξει μέχρι την επιστροφή της, την περιουσία της οικογένειας και να μην επιτρέψει σε κανέναν να πατήσει το πόδι του στο αρχοντικό.
Από εκείνη την ημέρα, περνούν σαράντα ολόκληρα χρόνια κατα τη διάρκεια των οποίων, η Γκλάντις παραμένει πιστή στον όρκο της εις βάρος της προσωπικής και συναισθηματικής της ζωής.Μόνο που όταν η κόρη της Αντρια, φτάνει επιτέλους στο αρχοντικό, ακολουθεί μια τεράστια ανατροπή.
-Ποια είναι η πιο δύσκολη για σένα σκηνή του έργου;
-Ολες με προβλημάτισαν, ιδίως όμως η δεύτερη σκηνή με την Γκλάντις να έρχεται σε κόντρα με τον σύζυγο της που θέλει να μείνει στο αρχοντικό μαζί με την ερωμένη του η οποία είναι έγκυος στο παιδί του!
– Σε δυσκολεύει το γεγονός πως στην αρχή του έργου υποδύεσαι ένα νεαρό κορίτσι ενώ προς το τέλος της παράστασης μια 65χρονη γυναίκα;
-Δίνουμε βάρος περισσότερο στην κινησιολογία και στην εκφορά του λόγου παρά σε γκρίζα μαλλιά και γενικότερα στην εξωτερική εμφάνιση, δεν υπάρχει χρόνος για τέτοιες αλλαγές, άλλωστε φοράω όπως οι κουβανέζες τυρμπάν.
Ο ρόλος δεν είναι έτοιμο κουστουμάκι
Το τελευταίο διάστημα η Αλεξάνδρα, έπρεπε να συνδυάζει τις πολύωρες πρόβες στο θέατρο με τα ταξίδια που κάνει κάθε βδομάδα στην Κύπρο, καθώς μετά τους “Βασιλιάδες” πρωταγωνιστεί στις “Προδοσίες” το πρώτο σήριαλ που εντάσσει από φέτος ο Σκάι στο πρόγραμμα του (προβάλλεται και στο Σίγμα Κύπρου) σε σκηνοθεσία Στράτου Μαρκίδη με Φίλιππο Σοφιανό, Γιώργο Νινιό, Κώστα Σόμμερ, Πέτρο Λαγούτη και πολλούς ακόμα ηθοποιούς.
Πρόκειται για μια καθημερινή δραματική σειρά κυπριακής παραγωγής που περιλαμβάνει από ανεκπλήρωτους έρωτες, ανομολόγητα πάθη, μυστικές συμφωνίες, μέχρι απαγωγές, τρομοκράτες και διχασμένες οικογένειες.
-Το ταξίδι κάθε βδομάδα για δυομισι μέρες στην Κύπρο είναι πολύ κουραστικό, εξηγεί η Αλεξάνδρα, πόσο μάλλον που τα γυρίσματα κρατούν έως και 15 ώρες! Στο μεταξύ ενώ μένουμε στην Λεμεσό που υποτίθεται πως είναι η πιο όμορφη πόλη της Κύπρου, εγώ δεν έχω δει μέχρι σήμερα παρά μόνο το ξενοδοχείο και τα μέρη όπου γίνονται τα γυρίσματα. Πέρα από την κούραση, είναι το στρες που έχεις πάντα, καθώς κάθε φορά ο ηθοποιός καταπιάνεται και με ένα καινούργιο έργο, ο ρόλος δηλαδή δεν είναι ένα κουστουμάκι έτοιμο πάνω μας που το φοράμε και πηγαίνουμε. Υπάρχει λοιπόν πάντα το ερωτηματικό: Αυτό που κάνεις θα έχει το απαιτούμενο αποτέλεσμα;
-Στην αποτυχία πως αντιδράς;
-Η αποτυχία είναι μέσα στην ζωή, απλά διδάσκεσαι από τα λάθη σου και πας παρακάτω. Εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις αποστασιοποιούμε, κι εξετάζω όσα έχουν συμβεί ως τρίτο μάτι. Προσπαθώ επίσης να μ΄ αγαπήσω περισσότερο, λέω κι ένα “δεν πειράζει”.
-Οι φίλοι τι είναι για σένα;
-Οι καλύτεροι ψυχοθεραπευτές μου
-Τα έχεις βρει με τον εαυτό σου;
-Τόσο όσο!
-Θέλει ταλέντο η ζωή;
-Η ζωή χρειάζεται να την αφουγκράζεσαι και να πηγαίνεις με τα νερά της, ποτέ κόντρα.
-Επόμενη συνεργασία;
-Πρόκειται να παίξω σε μια ξενη παραγωγή, θέλω όμως να είμαι εντελώς σίγουρη για να προχωρήσω σε λεπτομέρειες.
Κρίσεις Πανικού
Η Αλεξάνδρα είχε περάσει στο παρελθόν περιπέτειες με την υγεία της σε στιγμές που το στρες την είχε επηρεάσει οργανικά.
-Το στρες, μου είχε προκαλέσει στο παρελθόν κρίσεις πανικού, που μπόρεσα ευτυχώς να αντιμετωπίσω και να ξεπεράσω. Ηταν ένα μάθημα από τη ζωή, πως δηλαδή πρέπει τα πράγματα να τα αντιμετωπίζουμε με πιο χαλαρό τρόπο. Σήμερα προσπαθώ να βοηθήσω και να ενημερώσω όταν βλέπω κόσμο που περνάει κρίση πανικού χωρίς να το γνωρίζει, από τη στιγμή που δεν ξέρει τα συμπτώματα. Πρόκειται για ψυχοσωματική κατάσταση που εκδηλώνεται με ταχυπαλμίες, λιποθυμίες, δεν θα ήθελα ούτε στον εχθρό μου να συμβεί αυτό, νιώθεις πως πεθαίνεις και οι άλλοι δεν το καταλαβαίνουν.
Παιδικά χρόνια
Η Αλεξάνδρα, οικεία, εγκάρδια, με πλούσιο γέλιο και ιδιαίτερα επικοινωνιακή υπήρξε ως παιδί αγοροκόριτσο.
-Όταν ήμουν παιδί, δεν έπαιζα ποτέ με τις κούκλες, προτιμούσα να σηκώνω το τηλέφωνο και να αναπαριστάνω συζητήσεις που άκουγα ανάμεσα στη μαμά μου και τη φίλη της. όπιαρα τα πάντα στην εντέλεια από τεσσάρων χρονών.! Οι γονείς μου γελάγανε καθώς με έβλεπαν να κάνω πως καπνίζω και να λέω στο τηλέφωνο: “Ναι, ναι θα βγω το βράδυ, ναι φυσικά”, έδινα κανονική παράσταση μιμούμενη τη φίλη της μαμάς μου. Ήταν ένα αγαπημένο παιχνίδι για μένα που τελικά όμως έδειχνε κάτι.