Αλέξανδρος Υψηλάντης: Εκτελέστηκε για την αποστασία του υιού του
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 1725 και ήταν γιος του Ιωάννη Υψηλάντη, μεγάλου διερμηνέα (δραγουμάνου) της Υψηλής Πύλης και γόνου ισχυρής αρχοντικής Φαναριώτικης οικογένειας.
Πολυμαθέστατος και κάτοχος της γαλλικής, ιταλικής, τουρκικής, ελληνικής, αραβικής και περσικής, διορίστηκε το 1774 μέγας διερμηνέας της Υψηλής Πύλης και αργότερα ηγεμόνας της Βλαχίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το Φεβρουάριο του 1782. Το 1786 τοποθετήθηκε ηγεμόνας της Μολδαβίας και στη συνέχεια το 1796 ξανά ηγεμόνας της Βλαχίας.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο αξίωμα του διερμηνέα επέτυχε να πείσει τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Α΄ να ανακαλέσει διαταγή του περί γενικής σφαγής και να μην τιμωρήσει τους Έλληνες για την συμμετοχή τους στο -υποκινούμενο από τους Ρώσους- κίνημα των Ορλοφικών, ενώ πρωτοστάτησε στην υπογραφή της συνθήκης Κιουτσούκ-Καϊναρτζή το 1774.
Ως ηγεμόνας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών επέδειξε εξαιρετικό ζήλο και προσπάθησε να αναδιοργανώσει την εκπαίδευση. Ως ηγεμόνας της Βλαχίας έκτισε εντυπωσιακό οικοδόμημα για τη στέγαση της Αυθεντικής Ακαδημίας του Βουκουρεστίου και το 1776 εξέδωσε χρυσόβουλο, που ρύθμιζε τη λειτουργία της.
Επίσης ρύθμισε σημαντικά θέματα όπως το νομικό σύστημα, την φορολογία και τον τρόπο στρατολογίας. Ιδιαίτερα στο στρατό κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα αξιόμαχο στράτευμα, αποτελούμενο από 60 λόχους εκ των οποίων οι 2 αποτελούνταν από Σέρβους και Βουλγάρους και οι υπόλοιποι από Έλληνες.
Επίσης το 1785 είχε υποβάλλει σχέδιο για την ανεξαρτητοποίηση της Ελλάδας στον Αυτοκράτορα Ιωσήφ Β΄ της Αυστρίας και στην Αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας. Η ηγεμονία του χαρακτηρίστηκε ως «η χρυσή εποχή της Βλαχίας».
Η σχέση του με την Υψηλή Πύλη, εξαιτίας της συμπεριφοράς του γιου του Κωνσταντίνου που ετοίμαζε επανάσταση στην Βλαχία, ήταν τεταμένη, παρ’ όλα αυτά σταδιακά σταθεροποιήθηκαν.
Το 1806 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Κωνσταντινούπολη. Τον ίδιο χρόνο όμως ξέσπασε Ρωσο-Τουρκικός πόλεμος και ο γιος του Κωνσταντίνος αυτομόλησε στους Ρώσους.
Ο Τούρκος Σουλτάνος εξοργίστηκε από την συμπεριφορά αυτή και διέταξε να συλλάβουν και να φυλακίσουν τον Αλέξανδρο. Ύστερα από φρικτά βασανιστήρια διατάχθηκε ο αποκεφαλισμός του στις 13 Ιανουαρίου 1807. Η περιουσία του, η οποία υπολογιζόταν σε πάνω από πέντε εκατομμύρια γρόσια, κατασχέθηκε.
Κωνσταντίνος Υψηλάντης: Από την Ηγεμονία της Βλαχίας στην Αγία Πετρούπολη
Ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης γεννήθηκε το 1760 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Φαναριώτη Αλέξανδρου Υψηλάντη, μεγάλου διερμηνέα της Υψηλής Πύλης και ηγεμόνα της Βλαχίας και της Αικατερίνης Μουρούζη.
Μορφώθηκε στη Γερμανία και αρχικά άρχισε να οργανώνει αντιτουρκική εξέγερση στη Βλαχία. Το 1796 όμως και αφού είχε πείσει τις τουρκικές αρχές για την υπακοή του, διορίστηκε μέγας διερμηνέας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1799.
Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1802 ανέλαβε την ηγεμονία της Βλαχίας, την οποία όμως έχασε το 1806, λόγω της συμμετοχής του στον ρωσοτουρκικό πόλεμο – που ξέσπασε εκείνη τη χρονιά – στο πλευρό των Ρώσων.
Μετά από την καθαίρεσή του δραπέτευσε μαζί με την οικογένειά του στην Αγία Πετρούπολη, ενώ για αντίποινα, ο σουλτάνος διέταξε τον αποκεφαλισμό του πατέρα του Κωνσταντίνου, που ζούσε στην Κωνσταντινούπολη.
Τιμήθηκε πλείστες φορές από τον Τσάρο, ενώ διακρίθηκε και για τη μόρφωσή του. Είχε μεταφράσει γαλλικά συγγράμματα στα τουρκικά, ενώ είχε γράψει διάφορα ποιήματα, τα οποία όμως δεν στάθηκε δυνατόν να βρεθούν.
Λίγο πριν το θάνατό του υπέβαλε στον Ιωάννη Καποδίστρια σχετικές διπλωματικές προτάσεις περί του Σερβικού ζητήματος, τις οποίες φαίνεται να αποδέχθηκε ο δεύτερος όπου και προσπάθησε να τις προωθήσει στον Τσάρο σε αποκήρυξη της συνθήκης του Βουκουρεστίου (1812), ως προς τη Σερβία και την ανακήρυξή της σε ανεξάρτητο Βασίλειο. Απεβίωσε στο Κίεβο το 1816.