Το 2022 είναι, πέραν όλων των άλλων, και χρονιά εκλογών για δύο σημαντικές χώρες για την ΕΕ, αν και για τελείως διαφορετικούς λόγους. Την Γαλλία που έχει προεδρικές εκλογές και την Ουγγαρία που έχει βουλευτικές.
Η εκλογή ηγέτη στην πρώτη μπορεί να κρίνει την πορεία όλης της ΕΕ σε μια περίοδο που η Άγκελα Μέρκελ είναι παρελθόν και το Παρίσι εκμεταλλευόμενο το κενό εξουσίας θέλει πάρει τα ηνία. Η εκλογή ηγέτη στην δεύτερη είναι όμως επίσης εξαιρετικά σημαντική για την ευρωπαϊκή οικογένεια. Μια ήττα του Όρμπαν θα αποτελούσε ένα σοβαρό πλήγμα στις αντι-ευρωπαϊκές, εθνικιστικές, λαϊκιστικές, ακροδεξιές φωνές στην Ευρώπη που προσπαθούν να ακουστούν όλο και περισσότερο. Εάν εκλεγεί, το σκληρό ροκ της Βουδαπέστης με τις Βρυξέλλες-και από κοντά του Βουκουρεστίου- αναμένεται να συνεχιστεί με απρόβλεπτες συνέπειες.
Οι τρεις σχεδόν μήνες μέχρι τις εκλογές είναι πολύς «πολιτικός» χρόνος για να πει κάποιος με βεβαιότητα τι θα συμβεί. Το σίγουρο όμως είναι πως και οι δύο προεκλογικές περίοδοι αποδεικνύονται εξαιρετικά κακοτράχαλες.
Η Γαλλία που «κυλιέται στον βούρκο»
Πριν μερικές εβδομάδες, ένας γάλλος δημοσιογράφος είχε σχολιάσει πως ο προεκλογικός αγώνας μπορεί να κυλήσει τη χώρα στο βούρκο. Λίγο νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει το επαίσχυντο ρεπορτάζ του ακροδεξιού χώρου που ήθελε τη σύζυγο του Μαρκόν, να είναι τρανσέξουαλ.
Η εκτίμηση του δημοσιογράφου μάλλον επιβεβαιώνεται.
Τώρα, ήρθε ένα δεύτερο υποτιθέμενο ντοκιμαντέρ, εξίσου βρόμικο. Αυτό θέλει έναν άγνωστο να έχει τηλεφωνήσει στην Μπριζίτ Μακρον και να την έχει ενημερώσεις πως «αυτή τη στιγμή, ο σύζυγός σου είναι με έναν άντρα». Εννοώντας ερωτικά. Και φυσικά ακολουθούν αναφορές στον σεξουαλικό προσανατολισμό του Εμμανουέλ Μακρόν όπως είχε γίνει και το 2017 όταν διεκδικούσε για πρώτη φορά το αξίωμα.
Και αυτή η επίθεση εκτιμάται πως έχει την υπογραφή του ακροδεξιού χώρου της Γαλλίας από την οποία ο Μακρόν δέχεται επίθεση σε όλα τα μέτωπα. Εξάλλου δεν έχει να κάνει μόνο με την Μαρί Λε Πεν αλλά και με τις κορώνες του ακροδεξιού υποψηφίου, Ερίκ Ζεμούρ.
Ακόμη και εάν ουδείς εκ των δύο δεν περάσει στον δεύτερο γύρο (η Λε Πεν βέβαια έχει πιθανότητες) η διάθεση για μια τόσο βρόμικη προεκλογική εκστρατεία δείχνει πως η μάχη θα πάει μέχρι εσχάτων, χωρίς κανόνες και χωρίς ντροπή.
Επίσης όμως, η όλη πίεση από την ακροδεξιά αναγκάζει και τον Μακρόν να μετατοπίζει το κέντρο βάρους του πολιτικού του λόγου λόγο και δεξιότερα, όπως έχει ήδη δείξει να κάνει και το προηγούμενο διάστημα.
Πρακτικά φαίνεται να εγκλωβίζεται στην ατζέντα των επικριτών του: αστυνόμευση, ασφάλεια, εγκληματικότητα, μουσουλμάνοι, μαντίλα, μετανάστευση.
Η διαρκής πίεση και η υποχώρηση σε αυτή, μπορεί να αλλάξει πολύ το προφίλ της Γαλλίας ακόμη και εάν εκλεγεί ο Μακρόν, ακόμη και εάν δεν εκλεγεί ή δεν περάσει καν στον δεύτερο γύρο ένας ακροδεξιός υποψήφιος.
Εξάλλου, στην ίδια παγίδα πέφτει και η υποψήφια της συντηρητικής δέξιας Βαλερί Πεκρέ που, δημοσκοπικά, φαίνεται να φέρνει «ισοπαλία» με τον Μακρόν εάν βρεθούν αντιμέτωποι την δεύτερη Κυριακή.
Σύμφωνα με την δημοσκόπηση της Elabe που δημοσιεύτηκε σήμερα, ο Μακρόν έχει προβάδισμα στον πρώτο γύρο με ένα 23% ενώ Πεκρέ και Λε Πέν μονομαχούν για την δεύτερη θέση περίπου στο 17%. Εάν όμως η Πεκρέ πάει στον δεύτερο γύρο τα ποσοστά με τον Μακρόν μοιράζονται.
Ουγγαρία: Εκλογές, δημοψήφισμα και τερτίπια Όρμπαν
Το προεκλογικό σκηνικό στην Ουγγαρία δυναμιτίζουν τα τερτίπια του Βίκρο Όρμπαν που διεκδικεί ξανά με το κόμμα του Fidez την ψήφο των πολιτών και την παραμονή του στην εξουσία στις βουλευτικές εκλογές της 3ης Απριλίου.
Όλοι φυσικά ανέμεναν πως θα ανεβάσει σταδιακά τους τόνους με εθνικιστικές κορώνες, επιθέσεις κατά της ΕΕ και φέρνοντας στην δημόσια συζήτηση διχαστικά ζητήματα για την ουγγρική κοινωνία.
Αυτό όμως που μάλλον ουδείς περίμενε, ήταν να ανακοινώσει πως την ημέρα των εκλογών θα διεξαχθεί και το δημοψήφισμα που αφορά την σεξουαλική αγωγή στα σχολεία και αγγίζει το θέμα των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ.
Το ερώτημα, που αναμένεται να είναι διατυπωμένο πολύ επιθετικά και προκλητικά, θα αφορά το περιεχόμενο των μαθημάτων σεξουαλικής αγωγής ως προς το σκέλος του σεξουαλικού προσανατολισμού με αναφορές στην ομοφυλοφιλία.
Ο λόγος είναι προφανής. Ο Όρμπαν εκτιμά πως με τις διπλές κάλπες θα παρακινήσει συντηρητικούς, σε κοινωνικά θέματα, ψηφοφόρους που αντιτίθεται στην παραχώρηση δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ. Κάποιους που δεν είχαν πρόθεση να ψηφίσουν τον νυν πρωθυπουργό, ή σκέφτονταν να μην προσέλθουν στις κάλπες. Με αυτό το τρικ πιστεύει πως οι με πρώτοι θα επιλέξουν το ψηφοδέλτιο του Fidez και πως οι δεύτεροι δεν θα απέχουν της εκλογικής διαδικασίας.
Το εάν αυτό το τέχνασμα θα βοηθήσει στην εκλογή του, είναι ένα ερώτημα που μένει να απαντηθεί.
Αυτό πάντως που είναι βέβαιο, είναι πως για πρώτη φορά μετά από ανάληψη της εξουσίας της χώρας πριν από 12 χρόνια, αυτή τη φορά θα πρέπει να «ιδρώσει» για να εκλεγεί και ακόμη και εάν αυτό γίνει, δεν θα πρόκειται για μια σαρωτική νίκη, σαν αυτές τους παρελθόντος.
Για πρώτη φορά μάλιστα, σε αυτές τις εκλογές θα είναι αντιμέτωπος όχι με κόμματα, αλλά με συνασπισμό κομμάτων του χώρου της αντιπολίτευσης που επιζητούν την απομάκρυνσή του από το τιμόνι της χώρας.
Και ο αειθαλής Μπερλουσκόνι που απειλεί
Τέλος στην Ιταλία,ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ηγέτης του Forza Italia θέλει να είναι ο επόμενος πρόεδρος της χώρας και απειλεί να τινάξει στον αέρα την κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον Μάριο Ντράγκι, εάν αυτός εκλεγεί πρόεδρος.
Ο 85χρονος πολιτικός, που έχει μείνει στην πολιτική ιστορία της χώρας για τις υποθέσεις διαφθοράς και τα πάρτι «μπούγκα-μπούγκα» δηλώνει πως θα αποσύρει την στήριξη του στην κυβέρνηση, που είναι και η πλέον επιτυχημένη εδώ και πολλά χρόνια στην Ιταλία. To περιοδικό Εconomist μάλιστα χαρακτήρισε την Ιταλία «χώρα της χρονιάς» για το 2021 εκθειάζοντας το έργο του Ντράγκι.
Ο Μπερλουσκόνι όμως φαίνεται πως δεν υπολογίζει τίποτα και σίγουρα όχι την κοινή γνώμη, με πάνω από τους μισούς Ιταλούς να δηλώνουν πως θέλουν τον «σούπερ Μάριο» στο ανώτατο αξίωμα.
Στη μάχη μάλιστα ρίχνει όλα τα όπλα, όπως φωτογραφίες της νέας 30χρονης συντρόφου στα social media, ενώ επιδίδεται στους γνωστούς λαϊκισμούς του προς συγκέντρωση ψήφων.
Σημειώνεται πως οι διαδικασίες για την εκλογή νέου προέδρου αρχίζουν στις 24 Ιανουαρίου και η ανάδειξη του γίνεται με μυστική ψηφοφορία στην οποία έχουν δικαίωμα συμμετοχής πάνω από 1.000 βουλευτές και περιφερειακοί εκπρόσωποι.
Ως είθισται, επίσημες υποψηφιότητες δεν υπάρχουν αλλά οι ηγεσίες των κομμάτων επιδίδονται σε συνομιλίες και εκφράζουν την στήριξη τους σε έναν υποψήφιο της επιλογής τους.
Ο Μπερλουσκόνι φυσικά ποντάρει στην στήριξη του Ματέο Σαλβίνι αλλά το νέο ισχυρό κόμμα στον ακροδεξιό χώρο, τα Αδέλφια της Ιταλίας θα πει την τελευταία λέξη.
Οι περισσότεροι δε αναλυτές στην Ιταλία, εκτιμούν πως ο 85χρονος πολιτικός θα δυσκολευτεί πολύ για να συγκεντρώσει την απαραίτητη στήριξη.
Κανάλι Ένα, 90,4fm, K.Πρίφτη