Του Θοδωρή Ασβεστόπουλου
Με το σήμα κατατεθέν της γαστρονομίας της Μάνης, την τηγανίδα, άρχισε το Σάββατο 23 Νοεμβρίου ο πρώτος κύκλος εκδηλώσεων για την μανιάτικη κουζίνα, από την Ένωση Απανταχού Μανιατών «Η Μάνη».
Η ανταπόκριση του κόσμου που κατέκλυσε την αίθουσα «Αρχιστράτηγος Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης» στην έδρα της Ένωσης στον Πειραιά κατά την διάρκεια του πρώτου σεμιναρίου, έστεψε με επιτυχία την πρωτοβουλία του τμήματος γυναικών του σωματείου για την ανάδειξη της μανιάτικης κουζίνας.
Από την ιδέα στην πράξη
«Προσπαθούμε να προωθούμε κάθε τι μανιάτικο, γιατί πολύ απλά αγαπάμε την Μάνη.
Ένα απόγευμα στον καφέ μας, είπαμε να ξεκινήσουμε τα σεμινάρια μανιάτικης κουζίνας. Αυτή η απόφαση πάρθηκε μέσα σε δέκα λεπτά για να φτάσουμε σε αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Κάθε φορά που κάνουμε κάτι πάντα υπάρχει ανταπόκριση», δήλωσε στο Κανάλι Ένα η κα Βίκυ Βλυσίδου, μέλος του τμήματος γυναικών της Ένωσης Απανταχού Μανιατών «Η Μάνη», μιλώντας για την ιδέα που έγινε πραγματικότητα.
«Η κα Χαρούλα Σούμπαση ξεκίνησε τα μαθήματα, μιλώντας για τα υλικά που χρειάζονται και το πως γίνεται η τηγανίδα. Κάθε ένα με ενάμιση μήνα θα κάνουμε και κάτι καινούριο.
Υπάρχουν πολλά εδέσματα τα οποία μπορούμε να αναδείξουμε από την μανιάτικη κουζίνα, όπως οι τραβηχτές, η παραδοσιακή γαλατόπιτα, το σύγκλινο με το οποίο μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα, ο πασπαλάς, ένα πολύ παλιό πιάτο και την τσουχτή, μία υπέροχη μακαρονάδα που δεν την ξέρει ο πολύς κόσμος», πρόσθεσε η κα Βλυσίδου αναφερόμενη στις συνταγές της μανιάτικης κουζίνας που θα παρουσιαστούν μελλοντικά.
Πως φτιάχνονται οι τηγανίδες
«Την παραδοσιακή τηγανίδα την έφτιαχναν κατά το πλείστον παραμονή Χριστουγέννων και παραμονή των Φώτων. Βέβαια αυτό δεν μας απαγορεύει από το να την κάνουμε και όποτε θέλουμε μέσα στον χρόνο. Προσωπικά την φτιάχνω για πρωινό για τα παιδιά μου», είπε στο Κανάλι Ένα η κα Χαραλαμπία Σούμπαση – Πετροπουλάκου, μαγείρισσα της βραδιάς.
«Παλιά ήταν η κουζίνα, τηγανίζανε στο τζάκι σε μία γωνία και είχανε το σουφρά, το χαμηλό τραπεζάκι, όπου μας έβαζαν εκεί να πλάσουμε. Τότε το θεωρούσαμε παιχνίδι.
Έτσι έχει μείνει η συνταγή και πάει από γιαγιά σε κόρη, σε εγγονή, σε νύφη και έχει έρθει και σε εμάς», πρόσθεσε, περιγράφοντας το πως μεταφέρεται η παράδοση από γενιά σε γενιά.
Παράλληλα μας ανέλυσε την συνταγή:
«Αυτή η συνταγή είναι από τον Πύργο Δυρού, από την γιαγιά μου.
Τα υλικά είναι ένα κιλό αλεύρι, ένα ποτήρι κρασιού ελαιόλαδο, το τρίμα και το χυμό από ένα πορτοκάλι, ενάμιση κουταλάκι αλάτι, ένα κουταλάκι κανέλα, στη μύτη του μικρού κουταλιού ζάχαρη.
Για το ένα κιλό αλεύρι χρειαζόμαστε δύο φακελάκια μαγιά και μετά θέλουμε νερό χλιαρό προς το κρύο, όχι προς το ζεστό για να μην μας κάψει την μαγιά μας. Το δοκιμάζουμε με το δάκτυλο μας και αν μπορούμε να το αντέξουμε σημαίνει ότι μπορούμε να το ρίξουμε και στην μαγιά.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι και έπειτα του ρίχνουμε το ελαιόλαδο. Το τρίβουμε παρά πολύ καλά με τα χέρια για να νοτίσει, όπως λέμε, το ελαιόλαδο με το αλεύρι. Μετά το ξαναπερνάμε από το κόσκινο για να φύγουν τα γρομπαλάκια για να γίνει αέρινο, βελούδινο το αλεύρι.
Μετά ρίχνουμε το αλάτι, την κανέλα και το τρίμα από το πορτοκάλι, τα ανακατεύουμε όλα μαζί για να πάνε παντού, κάνουμε μία λακουβίτσα στην μέση, ρίχνουμε τη μαγιά με την πρέσα την ζάχαρη, γιατί βοηθάει τη μαγιά να ανέβει και από κει και μετά αρχίζουμε λίγο λίγο και ρίχνουμε το νεράκι.
Προσθέτουμε εκείνη τη στιγμή τον χυμό του πορτοκαλιού και με το νεράκι ζυμώνουμε. Μπορεί να μας πάρει ένα ποτήρι του νερού. Προσωπικά, μετά από τόσα χρόνια το κάνω με το μάτι, αλλά εκεί γύρω στο ένα ποτήρι και λίγο παραπάνω.
Στη συνέχεια ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μία ζύμη που να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της λεκάνης και να μην κολλάει στα χέρια μας.
Ζυμώνουμε ακόμα πέντε λεπτά, αφήνουμε το υλικό στη λεκάνη, το σταυρώνουμε τρεις φορές και το αφήνουμε μέχρι να διπλασιαστεί. Μόλις διπλασιαστεί έχουμε μία κατσαρόλα ή ένα τηγάνι πολύ βαθύ, γιατί η τηγανίδα μας δεν πρέπει να ακουμπάει στον πάτο, αλλά να είναι πάνω, δηλαδή με το που θα την ρίξουμε στο λάδι, να έρθει να ανέβει, να είναι πολύ καυτό το λάδι και πολύ σαν ποσότητα.
Το αφήνουμε να κάψει πάρα πολύ καλά, ενώ έχουμε κάνει ένα κύκλο και στη μέση κάνουμε ένα σταυρό. Αυτό το ρίχνουμε πρώτα να τηγανιστεί. Είναι για το καλό του σπιτιού και για το καλό της επόμενης χρονιάς.
Αν έχουμε κάποια κοπέλα η οποία είναι σε ηλικία γάμου της το προσφέρουμε για να της δώσουμε τύχη στην ζωή της. Μετά πλάθουμε τις τηγανίδες μας, της τηγανίζουμε και τις σερβίρουμε».
Το ζύμωμα
«Η διαδικασία του ζυμώματος διαρκεί τουλάχιστον μισή ώρα και μετά περιμένουμε να φουσκώσει, ανάλογα με τον καιρό και με το που έχουμε το ζυμάρι μας. Πάντα αφήνουμε το ζυμάρι να ωριμάζει μόνο του, δεν το βάζουμε σε φούρνους, πρέπει να έχουμε την υπομονή. Άμα επικρατεί κρύο το τοποθετούμε κάτω από ένα πάπλωμα ή σε κάποιο ζεστό χώρο, αν είναι καλοκαίρι σε μία ώρα είναι έτοιμο.
Αφού φουσκώσει το ζυμάρι, αν είναι κάποια κυρία που το κάνει μόνη της στρώνουμε στο τραπέζι μας ένα τραπεζομάντηλο σε μία μεριά και πλάθουμε κορδονάκια τα οποία ακουμπάμε πάνω στο τραπεζομάντηλο για να μην κολλήσουν. Αφού τελειώσουμε όλο μας το ζυμάρι μετά βάζουμε το λάδι μας στην φωτιά και τα τηγανίζουμε.
Αν είναι δύο και περισσότερες γυναίκες μαζί, η μία μπορεί να τηγανίζει, η άλλη να πλάθει. Προσωπικά όταν τις κάνω μόνη μου, τις πλάθω όλες, τελειώνω και μετά βάζω το λάδι μου και τηγανίζω», είπε η κα Σούμπαση – Πετροπουλάκου.
«Χορεύοντας, βοηθάμε» την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου στον Πειραϊκό Σύνδεσμο
Από την πλευρά της, η κα Δήμητρα Κούβαρη, εκπρόσωπος τύπου της Ένωσης Απανταχού Μανιατών «Η Μάνη», απηύθυνε πρόσκληση για το επόμενο ραντεβού του δραστήριου φορέα:
«Την επόμενη Κυριακή 1 Δεκεμβρίου στις 6:30 μ.μ. στον Πειραϊκό Σύνδεσμο (Καραΐσκου 104 & Σωτήρος) σας περιμένουμε στην μεγάλη φιλανθρωπική μας εκδήλωση με θέμα “Χορεύοντας Βοηθάμε”, η οποία πραγματοποιείται για 6η συνεχόμενη χρονιά και έχει γίνει πλέον θεσμός. Εκεί θα συμμετάσχουν άλλοι εννέα σύλλογοι με τα χορευτικά τους».
«Αντί εισόδου, όλοι φέρνουν συσκευασμένα τρόφιμα μακράς διαρκείας τα οποία θα διατεθούν στους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Σας περιμένουμε όλους, έτσι ώστε να βοηθήσουμε και παράλληλα να μοιράσουμε αγάπη», σημείωσε η κα Κούβαρη.