Του Νίκου Παρασκευά
Μπορεί ο κορωνοιός να κάνει το δικό του πάρτι με τις μεταλλάξεις αλλά η Πρωτοχρονιά μια φορά το χρόνο έρχεται.
Και σίγουρα δεν θα μπορούσαμε να την αφήσουμε να πάει χαμένη και φέτος ,μια και όλοι θυμόμαστε τα περσινά που λέγαμε ότι δεν θα τα ξαναζήσουμε αλλά παραλίγο να έχουμε τα ίδια… Όχι ότι δεν ήταν και φέτος περίεργη η Πρωτοχρονιά με τους περιορισμούς, το ωράριο στα μαγαζιά και το άηχο και ως εκ τούτου άχαρο πρωτοχρονιάτικο δείπνο, αλλά τουλάχιστον είχαμε την ευκαιρία να δούμε κάτι περισσότερο στην αλλαγή του χρόνου.
Και επειδή ο κόσμος είχε ανάγκη να δει κάτι παραπάνω, να νοιώσει την αλλαγή και να την ταυτίσει με την ελπίδα πως η κανονικότητα έρχεται, έπρεπε η φετινή πρωτοχρονιά να είναι εντυπωσιακή, θορυβώδης, ξεχωριστή για να ανεβάσει την ψυχολογία του κόσμου και να μείνει αξέχαστη. Αυτή ακριβώς την ανάγκη διέγνωσε η Δημοτική Αρχή του Πειραιά και διοργάνωσε μια εξαιρετική φιέστα για την υποδοχή του νέου χρόνου σε πολλά επίπεδα που έδωσε το στίγμα της αλλαγής και ζέστανε την ελπίδα των κατοίκων που όπως όλοι, ζουν με την προσμονή της απαλλαγής από τα δεινά της πανδημίας.
Από την παραμονή η Φιλαρμονική παιάνιζε στους κεντρικούς δρόμους τα κάλαντα και πρωτοχρονιάτικα τραγούδια προετοιμάζοντας τον κόσμο για τον καινούργιο χρόνο που ήταν προ των πυλών. Με την αλλαγή της χρονιάς εκατοντάδες πυροτεχνήματα έκαναν τη νύχτα μέρα με εντυπωσιακά σχέδια, ολογράμματα, παραστάσεις, σημάνσεις και ότι μπορεί να φανταστεί κανείς σε ότι αφορά τα χρώματα και τις αποχρώσεις. Την ίδια στιγμή οι κωδωνοκρουσίες αλλά και οι σειρήνες των πλοίων που ήταν ελλιμενισμένα, έδιναν το ηχητικό μήνυμα του νέου χρόνου που έμπαινε.
Και μέσα στο πανδαιμόνιο μπήκε μεγαλόπρεπο στο λιμάνι το πρώτο ακτοπλοϊκό πλοίο για να τονίσει ότι ο Πειραιάς είναι πάνω απ όλα λιμάνι και ως λιμάνι κρατάει και τιμά όλα τα έθιμα της ναυτοσυνης σε κάθε περίπτωση και κάθε ώρα. Παράλληλα ο Πύργος άλλαζε συνέχεια χρώματα που έδιναν την εντύπωση ότι έμπαινε σε άλλη διάσταση, ενώ το Δημοτικό Θέατρο με το επιβλητικό έλατο στο προαύλιο, χρωματιζόταν ανάλογα κάθε λεπτό και πότε έμοιαζε με ανάκτορο παραμυθιού και πότε με μεγαλοπρεπή απόκοσμη φαντασίωση.
Ήταν μια αξέχαστη Πρωτοχρονιά που έδωσε φως στο σκοτάδι που έχει επιβάλλει η πανδημία και θέριεψε την ελπίδα ότι φέτος όλα θα είναι καλύτερα από πέρσι. Μακάρι….