Αποστολή στο Βόρειο Ιράκ: Π. Κασιμάτης – Ν. Μπαρδούνιας…
Το «Κανάλι 1» και οι «Δύο ρεπόρτερ» έκαναν αυτό που δεν έχει γίνει ακόμη από άλλους Ευρωπαίους δημοσιογράφους: Περάσαμε τα δυο σημεία ελέγχου του κουρδικού κράτους (χρειάζεται ειδική άδεια που δίνεται σπανίως λόγω του γεγονότος ότι οι περιοχές δεν θεωρούνται απολύτως ασφαλείς) και φθάσαμε λίγα χιλιόμετρα από τη Μοσούλη!
Καταγράψαμε με τον δημοσιογραφικό μας φακό τις καταστροφές που προκάλεσαν οι Τζιχαντιστές στα χωριά που τους αντιστάθηκαν καθώς και τις ιστορίες ανθρώπων που αναγκάσθηκαν να αφήσουν πίσω τα σπίτια τους για να σωθούν από την μανία του ISIS. Βρεθήκαμε στα χωριά -φαντάσματα, μεταξύ του Ερμπιλ και της Μοσούλης, στο Χασάν Σάπι και στο Μουφτία τα οποία γνώρισαν την μανία των Τζιχαντιστών. Ναρκοθετήθηκαν, γκρεμίσθηκαν τα σχολεία, σχεδόν ισοπεδώθηκαν… γιατί οι κάτοικοί τους (όσοι δεν έφυγαν προς το Ερμπιλ) τους αντιστάθηκαν αρνούμενοι να υποταχθούν στον φανατικό σκοταδισμό των Τζιχαντιστών. Μπήκαμε σε χωριό που οι κάτοικοί του στήριξαν του Τζιχαντιστές και σήμερα οι περισσότεροι άνδρες απουσιάζουν πολεμώντας στο πλάι των φανατικών του ISIS ενώ οι γυναίκες τους βρίσκονται σε χώρους προσφύγων υπό την φύλαξη των Κούρδων Πεσμεργκά.
Φθάσαμε έως και το τελευταίο σημείο ελέγχου των Κούρδων, λίγο πριν τη Μοσούλη, εκει όπου εξ αριστερών και εκ δεξιών των δρόμων υπάρχουν εκατοντάδες νάρκες ( ευτυχώς οι περισσότερες έχουν εντοπισθεί και σημανθεί με ειδικές κόκκινες ράβδους).
Είδαμε τη σορό ενός Τζιχαντιστή, με τα διασκορπισμένα μέλη του σώματός του, όταν εξοντώθηκε πριν ενεργοποιήσει τις βόμβες που είχε επάνω του. Παραδίπλα βελόνες, σύριγγες που παραπέμπουν σε χρήση ναρκωτικών ουσιών από τους Τζιχαντιστές πριν την τελική τους επίθεση.
Περπατήσαμε στα χωριά Καλάκ και Γαζέρ, της Επαρχίας του Κιρκούκ, τα οποία δεν έπεσαν στα χέρια του ISIS καθώς αποτέλεσαν τα τελευταία ελεύθερα προκεχωρημένα κουρδικά φυλάκια πριν το Ερμπίλ το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 30 χιλιομέτρων.
Εκεί, σε κάθε εμπορικό μαγαζί μπορείς να βρεις και να αγοράσεις ότι είδος όπλου θέλεις… « Είμαστε έτοιμοι να τους πολεμήσουμε εάν ποτέ ξαναέρθουν» μας είπαν οι κάτοικοι που κυκλοφορούν με τα καλάσνικοφ!
Συναντήσαμε και μιλήσαμε με τους Πεσμεργκά που φυλάσσουν τις Κουρδικές «Θερμοπύλες» δηλώνοντας αποφασισμένοι ακόμη και να πεθάνουν παρά να αφήσουν τους Τζιχαντιστές να περάσουν…
-«Μα δεν έχουν εξαφανισθεί οι Τζιχαντιστές» ; ρωτούσαμε συνεχώς τους συνομιλητές μας.
-«Όχι, υπάρχουν ακόμη θύλακές τους σε ορισμένα χωριά, κρύβονται και μπορούν να χτυπήσουν ανά πάσα στιγμή» μας απαντούσαν.
Βρεθήκαμε στην περιοχή Al Kuwayr, βορειοανατολικά του Ερμπιλ δίπλα από τον ποταμό Ζαμπίτ. Τον ποταμό που έγινε το κέντρο μιας φονικής μάχης ανάμεσα στους Πεσμεργκά και τους Τζιχαντιστές έως ότου, οι τελευταίοι αποχωρήσουν νικημένοι, αφήνοντας πίσω τους δεκάδες νεκρούς, τραυματίες και τεράστιες καταστροφές στις υποδομές.
Συναντήσαμε τον 45χρονο Αλί Χασάν Μαρουά ο οποίος μας κάλεσε στο σπίτι του το οποίο είχε κατασραφεί από ρουκετα των Τζιχανντιστών και η οικογένειά του σώθηκε από θαύμα.
Το σπίτι, όπως μας είπε ο ίδιος την ώρα που μας πρόσφερε τσαί, ξαναχτίσθηκε με την βοήθεια συγγενών και φίλων.
Συναντηθήκαμε με το πατέρα Γιάκομπο Σααμπι ο οποίος δίνει την δική του μάχη στα δεκάδες Χριστιανικά χωριά που βρίσκονται στην κοιλάδα Νινεύη μεταξύ Ερμπιλ και Μοσούλης.
Αρκετά από αυτά χτυπήθηκαν από τους Τζιχαντιστές και πατέρας Γιάκομπς μαζεύει τον Χριστιανικό πληθυσμό και κάνει λιτανείες στους τόπους που λεηλάτησαν οι άντρες του Χαλιφάτρου.
«Οι φανατικοί του ISIS κατά το διάστημα που είχαν στην κατοχή τους χριστιανικά χωριά της περιοχής αποκεφάλισαν… 150 άτομα! Τους τρέλαινε ο σταυρός και ξεσπούσαν στις εκκλησίες με μανία» μας είπε ενώ προσπαθούσε να κρύψει ένα δάκρυ που κυλούσε αργά στο λαμπερό πρόσωπό του.
Στο Ερμπιλ γνωρίσαμε τον Παναγιώτη Χωριάτη, Πειραιώτη, που τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην πρωτεύουσα του Κουρδικού Ιράκ. Με τρεμάμενη φωνή μας περιέγραψε πως γλύτωσε από τα νύχια των Τζιχαντιστών χάρη στην γρήγορη αντίδρασή του και στην ποιότητα του ΙΧ του, ενός « Μιτσουμπίσι Λάνσερ».
Όλα αυτά, βεβαίως, τα καταφέραμε χάρη στην σημαντική βοήθεια του αντισυνταγματάρχη των Πεσμεγκά Χέρεζ Τζάφ που οι δικές του γνωριμίες μας «άνοιγαν» τα κλειστά σύνορα και μας έφερναν κοντά στους μαχητές κατά του ISIS. Σημαντική, βεβαίως και η συμβολή του φίλου μας κούρδου Μίρζα Μπαζνταρ ή Γιάννη, όπως τον φώναζαν όταν εργαζόταν για έξι χρόνια στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Βρεθήκαμε, μαζί του, τυχαία στο Ερμπιλ, άκουσε να μιλάμε Ελληνικά και μας προσέγγισε λέγοντας : «Γεια σας Πατριώτες»! Έτσι, ξεκίνησε η γνωριμία μας που κατέληξε σε μια μοναδική συνεργασία. Σε ευχαριστούμε Γιάννη !!
Τίποτα από όλα αυτά, βεβαίως, δεν θα μπορούσε να γίνει πράξη χωρίς την «πινελιά», την σημαντική «πινελιά», του προέδρου της ΔΗΡΑΠ Τάκη Αβραμίδη που στήριξε την αποστολή και πίστεψε στην επιτυχία της.