Της Γεωργίας Δαλιανά* FLASHBACK Μα, πως αλλάζουν χώματα τα λόγια πως ξεψυχούν τα κατευόδια; Θλίψη και μόνο θλίψη προκαλεί η εικόνα της χώρας εν’ όψει των δημοτικών εκλογών και των ευρωεκλογών και δεν υποχωρεί και η ζέστη.
Περισσότερα »
Της Γεωργίας Δαλιανά*… Μέρες τώρα αυτό το άρθρο στέκεται σαν κόμπος στο λαιμό μου, στέκεται, διστάζει, αρνείται να πάρει σχήμα, πετάει όλες τις λέξεις στη φωτιά, καίγεται, σπαράζει, αρνείται να γραφτεί.
Περισσότερα »
Της Γεωργίας Δαλιανά… ΛΑΦΥΡΑ Αφιερωμένο Στα κατάκλειστα λόγια υπνοβατούν οι δρόμοι Οι σκοτεινές ρίζες δένονται με κλωστή Το κενό, το κενό επιβάλλεται αθροιστικά
Περισσότερα »
Συνέντευξη στη Γεωργία Δαλιανά*… Στις μέρες μας, που η Γεωγραφία είναι μοίρα (αλλά και η Aφασία είναι μοίρα και μάλιστα διττή!!!) που η συνειδητή καλλιέργεια του φόβου από τις πολιτικές ηγεσίες κρατάει γερά τα σκήπτρα
Περισσότερα »
Συνέντευξη της ζωγράφου Μίνας Σπηλιοπούλου – Μπούτση στη Γεωργία Δαλιανά*… Σε εποχές σαν τη σημερινή, που το Αύριο είναι μονάχα η
Περισσότερα »
Συνέντευξη στη Γεωργία Δαλιανά*… Ο Φίλιππος Φιλίππου, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της νεοελληνικής λογοτεχνίας γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1948. Από το 1968 έως το 1982 ταξίδεψε ως μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού σε ποντοπόρα πλοία.
Περισσότερα »
Συνέντευξη στη Γεωργία Δαλιανά… Ο Νίκος Πηγαδάς ανήκει προφανώς στο “υπό έκλειψιν” είδος δημοσιογράφου- συγγραφέα, που πορεύεται χρόνια τώρα με τον ίδιο γυμνό και σπάνιο εξοπλισμό. Ευγένεια
Περισσότερα »
Συνέντευξη στη Γεωργία Δαλιανά*… Ο Νουρέγιεφ κάποτε αναφερόμενος στις μνήμες του από τη ζωή του στη Ρωσία, τους φίλους, την οικογένεια του…
Περισσότερα »
Συνέντευξη στη Γεωργία Δαλιανά*… Ο Γιάννης Ρίτσος, ένας απ’ τους σημαντικότατους ποιητές μας και επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε, στο ποιήμα του “Νύξεις” (1970-71), αφιερωμένο στον Γιώργο Σαββίδη είχε γράψει μεταξύ άλλων: “Ένας άνθρωπος μόνος χαμογελάει μέσα στο σκοτάδι. Ίσως γιατί μπορεί να διακρίνει μέσα στο σκοτάδι. Ίσως γιατί μπορεί να[…]
Περισσότερα »
Συνέντευξη στη Γεωργία Δαλιανά… Σε μια εποχή χωρίς ταυτότητα σαν τη σημερινή ειρωνική ολισθηρή και αδιέξοδη, χαραγμένη στις εσχατιές του ενστίκτου και του πανικού, εκεί που δεν υπάρχει δρόμος, ιστορία, μνήμη και αίσθηση εκεί που το όραμα μεταμορφώνεται σε βράχο ένα πανηγύρι από φωνές στον ίσκιο του κρεμασμένου σε μια εποχή που η[…]
Περισσότερα »